Która nauczycielka ma większe kwalifikacje? Jedna posiada magisterium z przedmiotu, który uczy i kolejne magisterium nie związane bezpośrednio ze szkolą. Jednak w przyszłym roku umożliwi prowadzenie koła zajęć pozalekcyjnych, które wzbogaca ofertę szkoły. Jest to nauczycielka mianowana z 12 letnim stażem. Druga jest magistrem tylko jednego przedmiotu wiodącego, dyplomowana z 15 letnim stażem. Chciałabym zatrzymać tę pierwszą, jest szkole bardziej potrzebna. Co na to Sad Pracy?

Ocena przydatności nauczyciela w szkole należy do dyrektora. Są to jego kompetencje, decyzja i odpowiedzialność. Jednak przy podejmowaniu decyzji o zwalnianiu dyrektor będzie musiał przestrzegać pewnych zasad, które można opisać w procedurach  i odpowiednio wcześnie ogłosić w szkole.

Karta Nauczyciela z 26.01.1982 r. (ze zm.)

Art. 20. 1. Dyrektor szkoły w razie:

1) całkowitej likwidacji szkoły rozwiązuje z nauczycielem stosunek pracy;
2) częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.
Zapis oznacza, że drugiemu nauczycielowi można zaproponować ograniczenie zatrudnienia - jeśli takie rozwiązanie jest możliwe.

Pozostawienie w szkole nauczyciela wskazanego przez dyrektora jest uzasadnione już w pytaniu: ma także inne kwalifikacje, które umożliwią poszerzenie oferty edukacyjnej szkoły.

 W Karcie Nauczyciela nie ma wymogu uzasadniania wypowiedzenia umowy o pracę, w związku z tym zastosowanie tu mają przepisy Kodeksu pracy. W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna konkretna, rzeczywista i zrozumiała dla pracownika uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.
Zdaniem Sądu Najwyższego naruszenie tej zasady ma miejsce wówczas, gdy "pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika" (wyrok SN z 10 maja 2000 r.)". 
  

Każda z przyczyn powodująca rozwiązanie stosunku pracy powinna być starannie udokumentowana.